ഏത് പാതിരാത്രിയിലും കരാർ ഒപ്പിടാൻ റഷ്യ തയ്യാർ !! എന്നിട്ടും അഞ്ചാം തലമുറ സുഖോയ്-57 യുദ്ധവിമാനത്തിൽ ഭാരതം താത്പര്യം കാണിക്കാത്തതിന് പിന്നിലെന്ത് ? കാരണങ്ങൾ ഇവയൊക്കെ

ദില്ലി : അഞ്ചാം തലമുറ യുദ്ധവിമാനങ്ങളുടെ കാര്യത്തിൽ ഇന്ത്യൻ വ്യോമസേനയ്ക്ക് നിലവിലുള്ള പ്രവർത്തനപരമായ കുറവുകൾ പരിഹരിക്കുന്നതിനായി റഷ്യൻ നിർമ്മിത സുഖോയ്-57 (Su-57) വിമാനം ‘ഇടക്കാല പരിഹാരമായി’ പരിഗണിക്കുമെന്ന് റിപ്പോർട്ടുകൾ വന്നിരുന്നു. അഞ്ചാം തലമുറ യുദ്ധവിമാനമായിട്ടും ഇത് വിൽക്കാൻ റഷ്യ തയ്യാറായിരുന്നിട്ടും ഭാരതം സുഖോയ്-57 നിൽ പൂർണ്ണമായും താല്പര്യം പ്രകടിപ്പിക്കാത്തത് എന്താണ് ? നിലവിലുള്ള വിടവുകൾ നികത്താൻ ഉടൻ ലഭ്യമാക്കാനാകുന്ന സുഖോയ്-57 നെ ആശ്രയിക്കുന്നത് പ്രായോഗികമായി തോന്നാമെങ്കിലും, വിദഗ്ധരുടെ വിലയിരുത്തൽ അനുസരിച്ച്, വലിയ തോതിൽ Su-57-നെ ഉൾപ്പെടുത്തുന്നത് ഭാരതത്തിന്റെ തന്ത്രപരമായ വ്യോമയാന ഭാവിയെ ദോഷകരമായി ബാധിക്കുന്ന ഒരു വലിയ പിഴവായിരിക്കും.

Su-57 ഇന്ത്യൻ വ്യോമസേനയ്ക്ക് അപരിചിതമല്ല. റഷ്യയുടെ പിഎകെ-എഫ്എ പദ്ധതിയിലൂടെ ഇതിൻ്റെ വികസനത്തിൽ പങ്കാളിയായിരുന്ന ഇന്ത്യ, ഏകദേശം 290 മില്യൺ ഡോളർ നിക്ഷേപിച്ച ശേഷം വിശ്വസനീയമല്ലാത്ത സാങ്കേതികവിദ്യാ നിലവാരം കാരണം കൂട്ടുകെട്ടിൽ നിന്ന് പിൻവാങ്ങിയതാണ്. യു.എസ്. വിമാനങ്ങളായ എഫ്-22 അല്ലെങ്കിൽ എഫ്-35 എന്നിവയുമായി താരതമ്യം ചെയ്യുമ്പോൾ, Su-57-ൻ്റെ സ്റ്റെൽത്ത് (Stealth) സാങ്കേതികവിദ്യ, സൂപ്പർക്രൂസ് (Supercruise) ശേഷി, രൂപകൽപ്പനയിലെ നിയന്ത്രണം കൈമാറാനുള്ള റഷ്യയുടെ വിമുഖത എന്നിവയായിരുന്നു അന്ന് ഇന്ത്യയുടെ പിന്മാറ്റത്തിന് കാരണങ്ങൾ. നിലവിലെ സാഹചര്യത്തിൽ ഈ പോരായ്മകളിൽ മാറ്റമൊന്നും വന്നിട്ടില്ലെന്ന് പ്രതിരോധ വിശകലന വിദഗ്ധർ ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നു.

റഷ്യ തങ്ങളുടെ ഏറ്റവും നൂതനമായ യുദ്ധവിമാനമായി Su-57-നെ ഉയർത്തിക്കാട്ടുമ്പോഴും, റഷ്യൻ ഭരണകൂടം ഇതുവരെ ഏകദേശം 24 വിമാനങ്ങൾ മാത്രമാണ് വ്യോമസേനയിൽ ഉൾപ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ളത്. ഇത് ഒരു പ്രധാന യുദ്ധവിമാനത്തിൻ്റെ എണ്ണമായി കണക്കാക്കാൻ കഴിയില്ല. ഇതിലും ശ്രദ്ധേയമായ വസ്തുത, യുക്രെയ്‌നിലെ നിർണ്ണായകമായ വ്യോമാക്രമണങ്ങളിൽ പോലും റഷ്യ ഈ വിമാനത്തെ വ്യാപകമായി ഉപയോഗിച്ചിട്ടില്ല എന്നതാണ്. സ്വന്തം പതാകവാഹക വിമാനത്തെ യുദ്ധരംഗത്ത് പൂർണ്ണമായി വിശ്വസിക്കാൻ റഷ്യ തയ്യാറല്ലെങ്കിൽ, അതേ വിമാനത്തെ ആശ്രയിക്കുന്നത് ഭാരതത്തിന്റെ വ്യോമമേധാവിത്വത്തിന് എങ്ങനെ ഗുണകരമാകും എന്ന ചോദ്യം ഉയരുന്നു.

റഷ്യൻ പ്രതിരോധ വ്യവസായത്തിന് മേലുള്ള പാശ്ചാത്യ ഉപരോധങ്ങൾ കാരണം, Su-57 കൂടുതൽ കൂടുതൽ വിദേശ ഘടകങ്ങളെ ആശ്രയിക്കാൻ നിർബന്ധിതമായിരിക്കുന്നു. ഇതിൽ പ്രധാനമായും ഉൾപ്പെടുന്നത് ചൈനീസ് ഇലക്ട്രോണിക്സും സബ്സിസ്റ്റങ്ങളുമാണ്. ഒരു ശത്രുരാജ്യത്തിൻ്റെ വിതരണ ശൃംഖലയെ ആശ്രയിക്കുന്ന ഒരു സൈനിക വിമാനത്തെ വ്യോമാതിർത്തിയുടെ സുരക്ഷയ്ക്കായി ഉപയോഗിക്കുന്നത് ഇന്ത്യയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അസ്വീകാര്യമായ സുരക്ഷാ ഭീഷണിയാണ്. ഇത് രാജ്യത്തിൻ്റെ പരമാധികാരത്തെ അപകടത്തിലാക്കുന്ന നീക്കമാണ്.

ഇന്ത്യ ഏഴ് സ്ക്വാഡ്രൺ (ഏകദേശം 126 വിമാനങ്ങൾ) Su-57 വാങ്ങാൻ സാധ്യതയുണ്ടെന്നായിരുന്നു റിപ്പോർട്ടുകൾ. ഇത് ഒരു ഇടക്കാല പരിഹാരമായി കണക്കാക്കാൻ കഴിയില്ല, മറിച്ച് ഒരു സുപ്രധാനമായ തന്ത്രപരമായ ദിരഞ്ഞെടുപ്പാണ്. ഇന്ത്യയുടെ തദ്ദേശീയ അഞ്ചാം തലമുറ യുദ്ധവിമാനമായ എ.എം.സി.എ.ക്ക് വേണ്ടി ഇന്ത്യൻ വ്യോമസേന ലക്ഷ്യമിടുന്നതും കൃത്യം ഏഴ് സ്ക്വാഡ്രണുകളാണ്. ഈ തോതിൽ Su-57-മായി മുന്നോട്ട് പോകുന്നത്, രാജ്യത്തിൻ്റെ തദ്ദേശീയ യുദ്ധവിമാന പദ്ധതിക്ക് ഭീഷണിയാകുകയും ഭാവിയിലെ വ്യോമസേനയുടെ ഘടനയെ മുൻകൂട്ടി നിർണ്ണയിക്കുകയും ചെയ്യും.

ഈ വിമാനങ്ങളുടെ വരവിനെക്കുറിച്ചുള്ള ‘ഇടക്കാല പരിഹാരം’ എന്ന വാദം സമയരേഖയുമായി ഒത്തുപോകുന്നില്ല. ഇന്ന് കരാർ ഒപ്പിട്ടാൽ പോലും, ആദ്യത്തെ Su-57 വിമാനം ഇന്ത്യയിൽ എത്താൻ മൂന്നോ നാലോ വർഷമെടുക്കും. റഷ്യ തങ്ങളുടെ യുദ്ധസമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയിലും ഉൽപ്പാദന പ്രശ്നങ്ങളിലും പ്രതിബന്ധങ്ങൾ നേരിടുന്നതിനാൽ , ഈ ‘ഇടക്കാല പരിഹാരം’ 2030-കളുടെ മധ്യം വരെയെങ്കിലും ഇന്ത്യയിൽ എത്താൻ സാധ്യതയില്ല. നിലവിൽ പ്രോട്ടോടൈപ്പിംഗ് ഘട്ടത്തിലുള്ള എ.എം.സി.എ.യാകട്ടെ, ചെറിയ കാലതാമസങ്ങൾ കണക്കാക്കിയാലും 2035-ഓടെ വ്യോമസേനയിൽ ഉൾപ്പെടുത്താൻ സജ്ജമായേക്കും. അതിനാൽ, Su-57 നിലവിലെ വിടവ് നികത്തുന്നതിനു പകരം, എ.എം.സി.എ.യുടെ പദ്ധതിയുമായി ഓവർലാപ്പ് ചെയ്യാനുള്ള സാധ്യതയുണ്ട്.

Su-57 വലിയ തോതിൽ വാങ്ങുന്നത്, ഇന്ത്യയെ പതിറ്റാണ്ടുകളോളം വിദേശ ആശ്രിതത്വത്തിൽ കുടുക്കിയിടുന്ന ‘ഹ്രസ്വകാല പരിഹാരങ്ങൾ’ ഇറക്കുമതി ചെയ്യുന്ന പഴയ തെറ്റ് ആവർത്തിക്കുന്നതിന് തുല്യമാകും. ഈ നീക്കം എൽ.സി.എ. തേജസ്, എ.എം.സി.എ. പദ്ധതികളെ നേരിട്ട് തളർത്തുകയും, തദ്ദേശീയ വ്യോമയാന ശേഷി ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നതിൽ നിന്ന് ഇന്ത്യയെ വീണ്ടും ലൈസൻസ്-നിർമ്മാതാവിൻ്റെ (license-producer) പങ്കിലേക്ക് ഒതുക്കുകയും ചെയ്യും.

പ്രതിരോധ രംഗത്തെ നിരീക്ഷകർ പറയുന്നത്, എ.എം.സി.എ.യുടെ ആദ്യകാല പതിപ്പുകൾ F-22 അല്ലെങ്കിൽ F-35 എന്നിവയുടെ സ്റ്റെൽത്ത് നിലവാരത്തിൽ എത്തിയില്ലെങ്കിൽ പോലും, Su-57 ഇറക്കുമതി ചെയ്യുന്നതിനേക്കാൾ വളരെ മികച്ചതാണ് എന്നാണ്. ഇന്ത്യയിൽ നിർമ്മിക്കുന്ന ഒരു ഒരു യുദ്ധവിമാനത്തിന് കാലക്രമേണ വികസിക്കാനും, സാങ്കേതികവിദ്യാ സംയോജനത്തിനും, നിർമ്മാണത്തിൻ്റെ പൂർണ്ണ നിയന്ത്രണം നിലനിർത്താനും കഴിയും.

Su-57-നെക്കുറിച്ചുള്ള ഇന്ത്യൻ വ്യോമസേനയുടെ – മുൻ വിലയിരുത്തൽ ശരിയായിരുന്നു എന്നും, ഈ വിമാനം വാഗ്ദാനം ചെയ്ത നിലവാരത്തിലേക്ക് ഉയർന്നിട്ടില്ല എന്നും അവർ കൂട്ടിച്ചേർക്കുന്നു. വിശ്വസനീയമല്ലാത്ത ഒരു യുദ്ധവിമാനത്തിനായി ഇന്ത്യയുടെ വ്യോമശക്തിയുടെ ഭാവി പണയം വെക്കരുത്. തേജസ് ഉൽപ്പാദനം വേഗത്തിലാക്കുക, എ.എം.സി.എ.ക്ക് അടിയന്തിരമായി പിന്തുണ നൽകുക, ആവശ്യമെങ്കിൽ മാത്രം തെളിയിക്കപ്പെട്ട നാലാം തലമുറ പ്ലസ് യുദ്ധവിമാനങ്ങളെ ആശ്രയിക്കുക എന്നിവയാണ് ഇന്ത്യയുടെ മുന്നിലുള്ള തന്ത്രപരമായ വഴി. Su-57 ഒരു പരിഹാരമല്ല; അത് ഇന്ത്യക്ക് താങ്ങാൻ കഴിയാത്ത ഒരു തന്ത്രപരമായ വഴിമാറി സഞ്ചരിക്കലാണ് എന്ന വിലയിരുത്തലിലാണ് പ്രതിരോധ വിദഗ്ധർ.