ദില്ലി : ആഗോളതലത്തിൽ വ്യോമ പ്രതിരോധ ശേഷിയിൽ ഭാരതം വൻ മുന്നേറ്റത്തിനൊരുങ്ങുന്നു. ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും ശക്തമായ ദീർഘദൂര എയർ-ടു-എയർ മിസൈലുകളിലൊന്നായ റഷ്യൻ നിർമ്മിത R-37M സ്വന്തമാക്കാനുള്ള നടപടികൾ അന്തിമഘട്ടത്തിലാണ്. ഏതാണ്ട് 300 R-37M മിസൈലുകൾക്കായുള്ള ഈ കരാർ ഇരുരാജ്യങ്ങളും അന്തിമമായി ഒപ്പുവെച്ചാൽ 12 മുതൽ 18 മാസത്തിനുള്ളിൽ വിതരണം ആരംഭിക്കുമെന്നാണ് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത്. പാകിസ്ഥാനിൽ നിന്നും ചൈനയിൽ നിന്നും ഒരുപോലെ സുരക്ഷാ വെല്ലുവിളികൾ നേരിടുന്ന ഈ സാഹചര്യത്തിൽ, ഒരേസമയം ഒന്നിലധികം പോരാട്ടങ്ങൾക്ക് സജ്ജമാകുന്നതിന്റെ ഭാഗമായി ദീർഘദൂര പ്രിസിഷൻ ആയുധങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച് ഇന്ത്യൻ വ്യോമസേനയെ ശക്തിപ്പെടുത്താനുള്ള തന്ത്രപരമായ നീക്കമാണിത്.
2025-ലെ ഓപ്പറേഷൻ ‘സിന്ദൂർ’ സമയത്താണ് R-37M മിസൈലിന്റെ ആവശ്യകത ഇന്ത്യക്ക് ഒരു മുൻഗണനാ വിഷയമായി മാറിയത്. അന്ന് ഇന്ത്യൻ വ്യോമസേനയുടെ Su-30MKI വിമാനങ്ങൾക്ക് പാകിസ്ഥാന്റെ ചൈനീസ് നിർമ്മിത PL-15 മിസൈലുകൾ ഘടിപ്പിച്ച J-10CE ജെറ്റുകളെ നേരിടേണ്ടിവന്നു. 180-200 കിലോമീറ്റർ ദൂരപരിധിയുള്ള PL-15 മിസൈലിന് തുല്യമായ ദീർഘദൂര മിസൈൽ ഇന്ത്യയുടെ കൈവശം അപ്പോൾ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഈ ദൗർബല്യം കാരണം ചില നിർണ്ണായക സാഹചര്യങ്ങളിൽ ഇന്ത്യൻ വ്യോമസേനയുടെ ജെറ്റുകൾക്ക് പിൻവാങ്ങേണ്ടിവന്നു.
300 കിലോമീറ്ററിലധികം ദൂരപരിധിയിലുള്ള ലക്ഷ്യങ്ങളെ തകർക്കാൻ ശേഷിയുള്ള R-37M, ഈ സാഹചര്യം പൂർണ്ണമായും തിരുത്തിക്കുറിച്ചേക്കും. ഈ മിസൈൽ സ്വന്തമാക്കുന്നതിലൂടെ, ശത്രു വിമാനങ്ങളോ നിരീക്ഷണ സംവിധാനങ്ങളോ ഇന്ത്യൻ വ്യോമാതിർത്തിക്ക് ഭീഷണിയാകുന്നതിന് വളരെ മുൻപ് തന്നെ ആദ്യം ആക്രമണം നടത്താൻ കഴിയും.
നിലവിൽ സേവനത്തിലുള്ള ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും മികച്ച ദീർഘദൂര എയർ-ടു-എയർ മിസൈലായിട്ടാണ് R-37M നെ കണക്കാക്കുന്നത്. AWACS വിമാനങ്ങൾ, വ്യോമ ഇന്ധനം നൽകുന്ന ടാങ്കറുകൾ, ഇലക്ട്രോണിക് വാർഫെയർ പ്ലാറ്റ്ഫോമുകൾ, ശത്രു വിമാനങ്ങൾ, താഴ്ന്നു പറക്കുന്ന ക്രൂയിസ് മിസൈലുകൾ എന്നിവയെല്ലാം തകർക്കാൻ ഈ മിസൈലിന് കഴിവുണ്ട്. വളരെ ദീർഘദൂരങ്ങളിൽ ഉയർന്ന വേഗതയിൽ ലക്ഷ്യങ്ങളെ തടസ്സപ്പെടുത്തുന്നതിനാണ് R-37M രൂപകൽപ്പന ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. ശബ്ദത്തിന്റെ ആറ് മടങ്ങ് വേഗതയിൽ (മാക് 6) സഞ്ചരിക്കാൻ ഇതിന് കഴിയും, ഇത് നിമിഷങ്ങൾക്കകം ദീർഘദൂരം സഞ്ചരിക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു.
റഷ്യ ഇതിനകം തന്നെ Su-30SM, Su-35 വിമാനങ്ങളിൽ R-37M ഉപയോഗിക്കുന്നതിനാൽ, ഇന്ത്യയുടെ Su-30MKI ജെറ്റുകളുമായി ഇതിനെ സംയോജിപ്പിക്കുന്നത് താരതമ്യേന എളുപ്പമായിരിക്കും. N011M ബാർസ് റഡാറിലും മിഷൻ കമ്പ്യൂട്ടറിലും ചെറിയ സോഫ്റ്റ്വെയർ നവീകരണങ്ങൾ മാത്രമേ ഇതിന് ആവശ്യമായി വരികയുള്ളൂ.
ഇന്ത്യയുടെ ഏറ്റവും ശക്തമായ ആയുധങ്ങളിലൊന്നാണ് ബ്രഹ്മോസ്. എന്നാൽ അത് ഉപരിതലത്തിൽ നിന്ന് ഉപരിതലത്തിലേക്കോ, അല്ലെങ്കിൽ ആകാശത്ത് നിന്ന് ഉപരിതലത്തിലേക്കോ കടലിലേക്കോ ആക്രമിക്കാൻ രൂപകൽപ്പന ചെയ്തിട്ടുള്ള മിസൈലാണ്. എന്നാൽ R-37M-ന്റെ ലക്ഷ്യം തികച്ചും വ്യത്യസ്തമാണ്.
ബ്രഹ്മോസിന് വിമാനങ്ങളെ വെടിവെച്ചിടാൻ കഴിയില്ല, എന്നാൽ R-37M-ന് അതിന് കഴിയും. ആക്രമണത്തിന്റെ അവസാന ഘട്ടത്തിൽ ബ്രഹ്മോസിനേക്കാൾ വേഗത്തിൽ R-37M സഞ്ചരിക്കുന്നു. ഇത് നൂറുകണക്കിന് കിലോമീറ്റർ അകലെ നിന്ന് ശത്രുവിന്റെ നിരീക്ഷണ വിമാനങ്ങളെ നശിപ്പിക്കാൻ ഇന്ത്യയെ സഹായിക്കുന്നു. എയർബോൺ വാണിംഗ് ആൻഡ് കൺട്രോൾ സിസ്റ്റംസ് AWACS, ഇന്ധന ടാങ്കറുകൾ എന്നിവയെ നിഷ്ക്രിയമാക്കുന്നതിലൂടെ, ശത്രുവിന്റെ മുഴുവൻ വ്യോമസേനയെയും കാഴ്ചയില്ലാത്തതാക്കാൻ R-37M-ന് സാധിക്കും. നേരിട്ടുള്ള ‘ഡോഗ്ഫൈറ്റ്’ ആരംഭിക്കുന്നതിന് മുൻപ് തന്നെ ആകാശത്ത് ആധിപത്യം സ്ഥാപിക്കാൻ ഈ മിസൈൽ ഇന്ത്യക്ക് അവസരം നൽകുന്നു. ദീർഘദൂര വ്യോമയുദ്ധത്തിൽ, ബ്രഹ്മോസിന് നൽകാൻ കഴിയാത്ത ഒരു തന്ത്രപരമായ മുൻതൂക്കമാണ് R-37M നൽകുന്നത്.
300 കിലോമീറ്ററിലധികം ദൂരപരിധി പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന SFDR അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ആഭ്യന്തര മിസൈലായ അസ്ട്രാ Mk-3 ഇന്ത്യ വികസിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. എന്നാൽ ഇത് 2030-2032 ഓടെ മാത്രമേ ഉത്പാദനത്തിലേക്ക് പ്രവേശിക്കാൻ സാധ്യതയുള്ളൂ. അതുവരെ, R-37M ഒരു നിർണ്ണായക പ്രവർത്തനപരമായ വിടവ് നികത്തും. ഓരോ Su-30MKI വിമാനത്തിനും അതിന്റെ അടിയിൽ രണ്ട് R-37M മിസൈലുകൾ വഹിക്കാൻ കഴിയും, അതേസമയം അസ്ട്രാ Mk-1, Mk-2, R-77-1 തുടങ്ങിയ ഹ്രസ്വദൂര മിസൈലുകൾ ചിറകുകളിൽ നിലനിർത്തും. ഈ സംയോജനം ഇന്ത്യൻ വ്യോമസേനയ്ക്ക് സമാനതകളില്ലാത്ത ആക്രമണ ശേഷി നൽകും. R-37M സ്വന്തമാക്കുന്നതോടെ Su-30MKI ഏഷ്യയിലെ ഏറ്റവും ശക്തമായ വ്യോമ-പോരാട്ട പ്ലാറ്റ്ഫോമുകളിലൊന്നായി മാറുമെന്ന് വിദഗ്ദ്ധർ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു. R-37M കരാർ പൂർത്തിയാകുന്നതോടെ, ഇന്ത്യ അതിന്റെ വ്യോമാതിർത്തിക്ക് മേലുള്ള നിയന്ത്രണം വികസിപ്പിക്കാനും ദീർഘദൂര വ്യോമയുദ്ധത്തിൽ നിർണ്ണായകമായ മേൽക്കൈ നേടാനും ഒരുങ്ങുകയാണ്.
